اصطلاح تجاهل‌العارف را حتما وزير خارجه بحرين شنيده است؛ هماني كه فارسي‌اش مي‌شود خود را به نفهمي زدن، البته درباره يك چيز معلوم و آشكار. اين اصطلاح زبان حال حكام بحرين است، وقتي كه «محمدحسنين هيكل» روزنامه‌نگار معروف و پيشكسوت جهان عرب زبان مي‌گشايد كه «بحرين را حكومت وقت ايران معامله كرد و رهبران وقت جهان عرب نيز با آن موافقت كردند.» حسنين هيكل كه در آن زمان سردبير متنفذ روزنامه الاهرام مصر بود، مي‌خواهد بگويد ايران حاضر به شناختن استان چهاردهم خود به عنوان يك كشور مستقل شد تا بتواند مالكيت خود را بر سه جزيره تنب بزرگ و تنب كوچك و ابوموسي كه توسط دولت انگليس اشغال شده بود، اعاده كند. وزير خارجه بحرين وقتي در اين موضوع به حسنين هيكل اعتراض مي‌كند، در واقع تجاهل‌العارف مي‌كند وگرنه حكام عرب بحرين خوب مي‌دانند كه در اين معامله تاريخي ايران و انگليس چه موهبتي نصيب‌شان شد و چگونه رهبران كشورهاي عرب از جمال عبدالناصر گرفته تا بقيه تلاش مي‌كردند اين معامله زودتر اجرايي شود.آقاي وزير خارجه بحرين اگر به آرشيوهاي موجود دنيا كه بخش‌هايي از آن در شبكه اينترنت موجود است، مراجعه كند، متوجه خواهد شد كه پيش از اين معامله، حكام بحرين رسما تحت‌الحمايه بريتانيا بودند و پرچم انگليس بر فراز دارالحكومه بحرين در اهتزاز بود.در واقع مي‌شود گفت سرنوشت بحرين كه در بخشي از خاك ايران بود، در دستان حكومت بريتانيا قرار داشت و همين كشور به نفع آقايان با حكومت وقت ايران معامله كرد.اين جمله معترضه را هم بشنويد كه اگر اراده دولت انگليس بر دادن امتياز به حكومت وقت ايران قرار مي‌گرفت، مي‌دانيد چه مي‌شد، الان اوضاع به‌گونه‌ ديگري بود و آقاي وزير خارجه بحرين شغل ديگري داشت كه قطعا وزير خارجه يك كشور نبود.اين را هم اضافه كنم كه هنوز حكام بحرين از ايران و ايراني مي‌ترسند و چون ايرانيان شيعه‌اند و اكثريت جمعيت اين مجمع‌الجزاير يا ايراني يا شيعه‌اند، عرب‌هاي سني از كشورهاي ديگر به راحتي به بحرين مي‌آيند و امتيازهاي فراوان مي‌گيرند تا طي زمان بافت جمعيتي بحرين عوض شده، خيال آقايان راحت شود. اين اگر تضييع حقوق بشر نيست پس چيست؟ گرچه تغيير بافت جمعيتي را آقايان انكار مي‌كنند ولي كشتار شيعيان بحرين را كه خلاف تمامي قوانين اسلام و لاييسم وحقوق بشر و.. است هيچ‌كس و هيچ‌ دولتي حتي آقايان نمي‌توانند انكار كنند.آقاي وزير خارجه بحرين بايد بداند كه حسنين هيكل از معدود روزنامه‌نگاران موجه جهان عرب است كه اينك واقعيتي را بيان كرده است؛ واقعيتي كه اسناد آن هم در سازمان ملل متحد هم در ايران و هم در انگليس و حتي ممكن است در خود بحرين نيز موجود باشد. اين سخنان وي حالا با منويات آقاي وزير و در كل زعماي بحرين همخواني ندارد. پس گفته اين روزنامه‌نگار نام‌آشنا را قبول نمي‌كنند. سوال مقدر من اين است، پس آقايان چه چيزي را قبول دارند؛ تاريخ را كه به كل انكار مي‌كنند، شايد روزي برسد كه ناچار شوند در برابر تاريخ خود را نيز انكار كنند.